Mijn moeder overleed toen ze bijna 90 was en al jaren behoorlijk dement. Ook haar zussen leden aan deze nare ziekte. Niet zo gek dus dat mijn zus en ik alle twee een beetje benauwd zijn als we denken aan wat ook ons boven het hoofd kan hangen. Want het lijkt er sterk op (vrezen wij) dat dementie in de genen zit.

Het eerste wat ik dan ook tegen mijn man zei toen mijn bril spoorloos was: ‘Ik hoop dat we hem niet in de koelkast vinden’, denkend aan mijn moeder die op het laatst haar kam (keurig in een plastic zakje, dat wel) daar verstopte.

De bril bleek – twee dagen en ettelijke zoektochten later – gelukkig gewoon onder het bed gegleden te zijn.

Nu mijn e-reader nog. Die ligt daar in elk geval niet.