Bayezid rekte zich uit. Hij was boos. Behoorlijk kwaad zelfs. Dat hem dit werd geflikt!
Per ongeluk kwam een week geleden zijn haakje in de broek terecht van zijn buurman en concurrent Eser. Hij moest er toen om lachen.
Precies op het moment dat hij gisteren zijn hengel over de reling van de brug uitwierp, passeerde een groepje opgeschoten jongens. Lachend en joelend schoven ze zijn volledige dagvangst het water in. De vissers naast hem deden niets: ‘op de brug maak je geen vrienden.’
Vandaag, nog steeds geagiteerd, beschreef hij een groot vel vergeeld papier en plakte het op het raam van zijn Galatabrug-restaurant. ‘Neem uw eigen verse vis mee, we maken er de lekkerste Istanbul-Homeros van.’