Tegen achten voor het aperitief, luidde de uitnodiging van Patrick en zijn Franstalige vriendin Hélène.
De ontvangst is hartelijk. Bij de schare genodigden is een dame van het doortastende type. Ze observeert mij goedkeurend, vlijt zich in de zetel naast mij en vraagt waarover gepraat wordt: “De quoi cause-t-on?” Ik denk aan mijn Duitse buurvrouw die bij een buurtfeestje vroeg: “Was ist das Thema?”
Net als toen in het Duits wordt er nu in het Frans over koetjes en kalfjes gesproken. ‘Small talk’ zeggen de Engelsen.
Pas rond tien uur zegt Hélène tot Patrick: “Doe jij de wijn open, ik zal eens aan het eten beginnen”.
Wij zeggen niets maar denken: hoezo beginnen?
Gelukkig is het spaghetti: 11 minuti al dente. De wijn is voortreffelijk maar verliest zijn smaak door Patrick’s saus die véél te pikant is.
Weten we morgen weer waarover wij kunnen praten.