Weet je hoe een toetsenbord werkt? Nou, er leeft een bijzonder volkje in een toetsenbord. De Toetsers. Ze brengen heel hard rennend letters van het toetsenbord naar het scherm. Elke ochtend, middag, avond en nacht staan ze klaar om dit klusje uit te voeren.
Toetsers zie je nooit. Ze weten zich uitstekend te verbergen. Vooral als de grote toetsen waar ze tussen leven worden ingedrukt, maken ze zich onzichtbaar. Niemand kan ze dan zien, geen mens.
Toetsers zijn simpele wezentjes en veel hebben ze niet nodig. Ze eten wat brood- of koekkruimels, drinken gemorste koffie en doorgelekt zweet. Van de haren die ze tussen de toetsen vinden maken ze truien, broeken, jassen en schoenen. De meeste toetsers hebben een korte naam en heten bijvoorbeeld “G”, “U”, “4” of “F10″. Soms hebben ze een langere naam.
Vandaag zijn Enter en Shift in een zeer ondeugende bui. Enter fluistert Shift iets in zijn oor: ‘Zullen we vandaag doen alsof we ons werk verkeerd doen?” Shift zegt zachtjes, zodat de andere toetsers het niet kunnen horen, “Dat is een goed idee, Enter. Het wordt lachen!”
Nog geen vijf minuten later horen ze hoe een jonge vrouw achter haar witgeverfde bureau gaat zitten. Snel daarna verschijnen haar vingers op het toetsenbord. Haar roodgelakte nagels tikken tegen de zwarte toetsen. Shift en Enter kijken elkaar met een glimlach aan en starten hun kwajongensstreken. Een extra Enter-klikje. De Shift-toets houden ze wat langer vast. De Shift-toets wordt ingedrukt op momenten dat het juist niet hoort. De vrouw achter het toetsenbord wordt zenuwachtig. “Wat is hier aan de hand? Dit toetsenbord is nog niet zo oud, en doet nu al vreemd. Zou ik teveel chips tussen de toetsen hebben gemorst? Misschien moet ik dat toetsenbord maar eens heel stevig uitzuigen.”
Moeder Space hoort dat laatste woord en schrikt, “Straks worden we allemaal weggezogen. Shift! Enter! Kom snel hier! Ik neem jullie werk wel over. Hup, naar bed jullie!” Ze gaf de twee jongens een zachte tik op hun billen en daarna een kus in hun haar. “Slaap lekker, jongens.”
Lachend antwoorden de twee: “Truste, mam. Kussss.”