De laatste tijd maakte hij zich zorgen. De worsteling om zijn nieuwe bestaan een doel te geven piepte en kraakte diep van binnen. Het was een irritante, knagende prikkel.
Na terugkomst van zijn bezoek aan de Valloire in Savoie weet hij het zeker. Hij gaat de Franse diot verbeteren, tot in de uiterste perfectie. Elk exemplaar krijgt dezelfde optimale smaak, geur en textuur. Er zullen geen seizoensafhankelijke varianten meer zijn. Wortels, rapen, bieten, meel, kruiden en varkensvlees altijd in dezelfde verhouding, tot op de milligram nauwkeurig en met steevast dezelfde kleur.
Zíjn ambachtelijke handwerk. Ja, zo gaat hij de mensheid dienen. Hij kan dit omdat hij nu eenmaal is wie hij is.
Morgen opent hij zijn eigen zaak, een worstenwinkel. Zijn werkkleding ligt al klaar. Hij maakt een minimaal vreugdedansje als dank aan de Verenigde Naties die vorige week de Universele Verklaring van de Rechten van de Robot uitvaardigde.