Verslagen staat ze daar, de bijl waar het bloed nog aanzit in haar handen. Vol ongeloof kijkt Jackie naar haar vader terwijl tranen over haar wangen biggelen. Ze ziet hoe haar vader onverstoorbaar alles bij elkaar zoekt. Het eerste been verdwijnt in een blauwe krat vervolgens daarop het tweede been. Dan ziet ze hoe het hoofd vlug word weggewerkt, ook in een blauwe krat en afgedekt met een zeil.

Het leven tijdens deze crisis in Ierland is zwaar en men deed zoveel mogelijk zelf. Jackie is ontroostbaar maar haar vader werkt gestaag door. Nooit had ze gedacht dat hij tot zoiets in staat was!

Natuurlijk wist Jackie dat ze ziek was en het eens ophield, maar dit? Ze kijkt toe hoe haar vader de kar mee trekt, met zijn hoofd gebogen sjokt hij door de schuur.

Jackie draait zich om, nooit meer zal ze haar zien, haar lieve paard Francy.