Herenigd

Er was zoveel gezegd.
Het lag niet aan mij, maar aan jou, zei jij.
Ik moest mijzelf nooit de schuld geven van jouw keuze.
Jij was in de war en ik was daar de dupe van.

Jij bestrooide mij met jouw liefde, met jouw eigenzinnigheid en jouw energie.
Jouw verschijning betoverde mij al vrij snel. Jouw woorden waren vertrouwd.
Jouw aanraking verslavend.

Maar het mocht niet. Het kon niet.
Jij had jouw hart al aan iemand gegeven en al was jij even in de war,
Van slag van mij, toch koos je voor haar.

Ik kon het jou niet eens kwalijk nemen.
De keuze begreep ik, al sneed het in mijn ziel.

En toch, toch was ik niet boos of vreselijk verdrietig.
Ik was mijzelf al maanden kwijt. En toen kwam jij.
Jij vond mij en bracht mij terug naar mijzelf.
Ik was herenigd met mijn oude ik.