Met een voor mij ongekende snelheid en diepe zucht stuiterde ik over de laatste kasseien het asfalt op. Volbracht! Het was de eerste en laatste keer over de pavées in de meest desolate streek van Frankrijk.
De laatste voorbereiding vond de avond voor de start plaats en in de juiste stemming nam ik heroïsch afscheid van de nacht.
Bij eerste strook barstte de kop open. Teveel gedrogeerd. Chaos overheerste. Heroïek en voorgenomen tactiek spoelde met het melkzuur door mijn oren weg. Mijn vingers voelden als vastgevroren aan het stuur, stuurmanskunst ontbrak.
De laatste kasseistrook naderde. Ik harkte door en probeerde de snelheid professioneel hoog te houden. Ik stuiterde echter van rechts naar links en omgekeerd. Kasseien, fiets en achterwiel zaten er doorheen. Gelukkig, het bevrijdende asfalt was in zicht en met een laatste jump en diepe zucht stortte ik mij en mijn fiets in een veilige haven.