Na de huwelijksnacht nam Jelle even een verfrissende duik in zee.
Toen hij terugliep naar het strand, bleken zijn spullen te zijn gestolen. Ook zijn bril.
Bijziend als hij was, kon hij het hotel niet meer vinden, laat staan een opticien of de ambassade.
Zijn kersverse echtgenote Bettine vreesde dat hij met de noorderzon was vertrokken. Na drie dagen gaf ze hem als vermist op en nam het eerste vliegtuig terug naar huis .
Jelle sprak geen vreemde talen, dus noodgedwongen leefde hij vele jaren als bedelaar op de boulevard, in de hoop ooit voldoende te kunnen sparen voor de aanschaf van een bril.
Tien jaar later gooide een toeriste uit medelijden met zo’n ongewassen zwerver een euro in zijn hoed. Als hij een bril had gehad, dan had hij de tattoo van een dolfijn op haar enkel wel herkend.