Ron was een hele serieuze man, altijd verdiept in zijn werk.
Zijn collega Manon, die aan het bureau tegenover hem zat, was stapelverliefd op hem. Die combinatie van een strenge blik, brede schouders en grote, krachtige handen deed haar keer op keer smelten.
Na drie jaar hopen en smachten, trok ze de stoute schoenen aan en liep op hem toe.
Ze vroeg of hij zin had om samen te lunchen. Verbaasd keek hij haar aan en vroeg: ‘Werk jij hier ook? Sinds wanneer?’
Ze begreep onmiddellijk dat het geen grap was. Ron was een hele serieuze man, altijd verdiept in zijn werk.