Corona zet een domper op het leven, maar de lente stoort zich nergens aan volgens een gedicht dat momenteel in alle talen de ronde doet op internet.

Huisarrest voordelen: achter het raam beleeft men het lentegebeuren anders.

Een kraai bouwt hoog in een boom zijn nest.

Meestal heb ik meer oog voor kleinere vogels maar nu treft mij hoe dit grotere exemplaar te werk gaat.

In de pruimelaar van mijn tuin wrikt hij minutenlang een takje los. Dan vliegt hij ermee naar het bouwwerf van zijn toekomstig gezinsonderkomen.

In mijn tuin ligt nog wat snoeisel. De vogel zou zich dus moeite kunnen besparen door de takjes op de grond mee te pikken.

Is het zijn instinct dat hem gebiedt een nest te bouwen met frisse lentescheuten en niet met verdord gerief uit de voorbije winter?

Straks uitpluizen op Natuurpunt. Wat leert een mens veel bij met dat binnenblijven…