Dolf werkte bij een luchtvaartmaatschappij tot hij op rust werd gesteld als gevolg van een val uit een vliegtuig:
“Een noodlanding, een crash?
Neen.
Een val van hoe hoog dan?
Van een meter of vier.
Waren er nog andere overlevenden?
Neen.
Neen?!
Nee, maar ik was alleen….ik was het vliegtuig aan het stofzuigen en toen ik de deur uitstapte was de ‘gangway’ weg gerold en ik viel op de tarmac*. Mijn rug is nooit meer hersteld maar sindsdien hebben zij wel een veiligheidstouw voorzien als de trap weg is.”
Dolf praatte graag ‘mooi’, vooral als er kinderen in de buurt waren. Het Algemeen Beschaafd Nederlands (ABN) woog hem soms zwaar en dan zei hij: “Jullie moeten altijd mooi IBM praten.”
Toen de kinderen ooit met hun wieltjes aan de voet de keuken wilde binnenstappen sprak hij “Buiten op het koertje mag, maar binnen mogen jullie niet scholraatsen.”
*Vlaams voor landingsbaan