“Het moet toch anders kunnen dan gekleurde stempels op het wol van een schaap”, tobde hij.  Zijn gedachten vlogen van de cellen onder de microscoop naar de subsidie die hij een maand geleden had aangevraagd. Als onafhankelijk wetenschapper kon hij daarmee nog jaren zijn passie voor toegepast onderzoek vormgeven.

De technologie had hij in zijn vingers. Niet voor niets was hij dé expert op het gebied van genetische modificatie bij schapen, varkens en koeien. Onlangs zei hij nog in radio-interview “Het is als tekstverwerken, knippen en plakken van woorden en letters, maar dan met onderdelen van het DNA.”

Hij had het voor elkaar. Met innovatieve manipulatie was hij in staat cellen elke gewenste kleur te geven die hij wilde, zoals dat bij LED-verlichting mogelijk is. En dat dankzij een forse financiële injectie door een bevriende directeur.

Nog een paar maanden en de wei zou vol staan met vleesgeworden Milka-koeien.