
Fragiel door PhilipApart
Een teer plantje, kwetsbaar, liefelijk en vooral heel mooi. Maar waarom mooi, wat maakt haar zo mooi. Het is iets buiten ons wat we zien. Het is iets binnen ons dat we waarnemen. Is het een weerkaatsing of aanraking van onze eigen kwetsbaarheid. Een weten dat ze toch snel uitgebloeid gaat raken?
Er zijn gemeentewerkers die zonder blozen met hun maaier doorheen kunnen gaan, werk is werk. Maar ook velen die het zo lang mogelijk sparen. Het plantje koesteren. En wat krijgen we er voor terug. Een stukje vertedering op je wandeltocht. Een beloning voor ons waarnemen. Een beetje kleur na de grauwe winter.
In die winter ligt ze met duizenden bolletjes te wachten, teruggetrokken in de grond. Tot de kou weer over is. Tot het ijs is gesmolten. Dan voorzichtig kijkt zij naar buiten, kruipt langzaam naar boven. Voor het ontluiken in de lente.
Ik kijk er naar uit.
Afgescheurde dagverhalen
22 maart 2021: Drumsolo
21 maart 2021: Avontuurlijke reis
20 maart 2021: Pech onderweg
19 maart 2021: 13.11.2015
18 maart 2021: De transgender kip
17 maart 2021: Twee emmertjes water halen…
16 maart 2021: De dood of de gladiolen
15 maart 2021: Conflict
14 maart 2021: Gat in de markt
13 maart 2021: Softwarefout
12 maart 2021: Kinderwens
11 maart 2021: Opzichtig
10 maart 2021: Een superreis