Raampje een beetje open, laptop aan, koffie, gesetteld om weer eens aan het schrijven te slaan. Na het opstarten van Word verschijnen de eerste woorden op het maagdelijk witte vlak. Nog voor de volgende woorden hun intrede kunnen doen klinkt het “MAM!!!” nog een keer “MAM.” Een zucht en de weg naar beneden volgt. Daar aangekomen staat haar dochter voor haar kast “Waar is nou mijn zwarte t-shirt”?

Hoofdschuddend na het shirt gevonden te hebben neemt ze weer plaats, staart even naar haar scherm en leest wat terug. “Oh ja.” En dan poging twee. Even zit ze in de flow, heerlijk. Eindelijk, het is gelukt het verhaal staat op het veld. Nu alleen nog even opslaan.

Dan een bas, een snerpend gillend geluid, een brul, lichten flikkeren, een jongensstem die meebrult op alles wat rechtstreeks uit de hel lijkt te komen en dan.

Stilte, stoppen doorgeslagen, storing en weg verhaal.