“Omhoog… hoger… nog hoger!” Noud roept in bijna blinde paniek naar zijn grotere broer Mats om te zeggen dat hij harder aan het touw moet trekken. Mats trekt en trekt en trekt en de grote kei gaat hoger en hoger. “Jaaaaa…,” klinkt het van boven op het gebouw. “Het is gelukt Noud, de kei is boven.”

Twee superhelden in actie, Spiderman junior en Captain America junior. Trots als ze zijn op al het werk dat ze in een week verzetten en alle goede daden die ze doen. Zo hebben ze vorige week nog een hondje uit een fontein gered. Het arme beestje piepte en huilde, maar onverschrokken als ze zijn stoven de twee superhelden er op af. Spiderman junior hangend aan zijn spinnendraden en Captain America Junior hard rennend.

Een groot applaus volgde uiteraard na de spectaculaire reddingsactie.

Behendig kwam Mats weer naar beneden om te zien wat er nog meer moest gebeuren. De grote kei was veilig boven aangekomen. Noud, een creatief baasje, rende door de lange gang keek even om een hoekje van een kantoortje. Wenkte toen zijn grote broer “Mats, hier…zullen we die ook pakken?”

Mats kwam aangesneld. “Zoef zoef,” klonk het in de lange gang toen hij zijn handen van links naar rechts bewoog. Het geluid van draad door een echte spin gemaakt dat uit zijn vingertoppen schoot. “Oh ja, Noud, goeie.” Samen pakten ze een grote zilverkleurige bak die duidelijk werd gebruikt om geheime informatie op te slaan.

Zo snel als ze konden schoten ze door de lange gang terug naar het lange touw dat daar nog altijd naar beneden hing. Mats ging weer omhoog en behendig takelde ze het grote zilveren gevaarte de lucht in. “Ja goed zo Mats,we hebben hem.”

Even later was Mats weer beneden gaf zijn kleine broertje een schouderklopje. “Goed gedaan joh, je bent echt een held, een superheld.”

Noud glunderde van oor tot oor, zo trots en zo blij met een grote broer als Mats die altijd met hem op avontuur ging. Vanuit de lange gang klonk er ineens een harde stem. “Wie heeft er nu weer de prullenbak weggehaald?” Mats en Noud bulderde van het lachen en keken naar de quasi boze verpleegster die met een flesje in haar handen stond te zwaaien. Langzaam kwam ze op de jongens aflopen. “Nou sorry Noud, maar aangezien de bak weg is ben ik bang dat jij dit drankje op moet drinken.”

Noud zijn gezicht stond beteuterd maar zijn grote broer Mats sloeg zijn arm om hem heen en zei: “Hey joh een echte superheld als jij kan dat makkelijk hoor.” Gesteund door zijn grote broer Spiderman Junior dronk hij het flesje leeg. Het smaakte echt afschuwelijk. Een beetje bitter met wat zoutigs en duidelijk door een volwassen iemand geprobeerd op te leuken met een mierenzoete bessenachtig iets. Met de onderkant van zijn blauwe cape veegde hij zijn mond af, “Bah.”

“Goed gedaan, man.” zei Mats. “Zie je nu, het is niet altijd heel vreselijk hoor in het ziekenhuis te liggen.” Samen liepen ze weer door de lange gang nagekeken door de verpleegster. “En morgen Noud, dan gaan we een grote brand blussen, Ok? ” zei Mats. En Noud? Die was het vieze drankje alweer vergeten en was al druk bezig in zijn fantasiewereld hoe ze de volgende dag die grote brand zouden blussen.