Met een opgewekte blik in haar grote ronde bruine ogen steekt ze haar hand uit, “Hallo, ik ben Josefien.”
“Hallo, Josefien, en ik ben Sven, leuk je te ontmoeten.”
“Ga toch zitten, wil je wat drinken?”, vraagt Sven onder de indruk van haar verschijning.
Zijn ogen dwalen langs haar diep uitgesneden decolleté. Hij slikt.
Terwijl ze gaat zitten kruipt haar korte jurkje nog verder omhoog.
Met het gevoel van een kat in een vreemd pakhuis zegt hij klungelig: “Je ziet er mooi uit.”
“Dank je wel, Sven.” reageert ze met een vrolijke glimlach.
“Zou jij met me willen winkelen en me van top tot teen willen aankleden?”
“Mijn vriendje wel, hij bepaalt wat ik draag. Kijk, hij staat aan de overkant in die kledingwinkel.”
Sven ziet enkele regendruppels op het terrastafeltje spetteren.
“Hij had een jas voor je moeten regelen!”
Bedremmeld loopt hij weg van zijn allereerste date ooit.