Het presentje

Tussen Kerstmis en Nieuwjaar, op de dag van de onnozele kinderen, stap ik in de universiteitsstad als ‘schacht’ (groentje) naar mijn eerste studentenbal in de chique Salons Georges.

De lichte sneeuwval belet mij niet om ‘Green, green grass of home’ te neuriën. De nieuwste hit van Tom Jones zal later op de avond nog meermaals door de luidsprekers knallen.

Tussen gentlemen is eerder afgesproken om voor één van de aanwezige ladies een geschenkje mee te nemen. Aan de ingang krijgen de dames en heren een lotje met een nummer. De vrouwelijke studente zal haar cadeautje krijgen van de heer die het overeenkomstige nummer bezit.

Aan een laatstejaarsstudente overhandig ik het minuscuul gebloemd theemutsje dat bedoeld is om een gekookt eitje warm te houden.

Zij vindt het best origineel en schattig en geeft mij de gebruikelijke drie pakkerds, samen met haar beste wensen voor het Nieuwe Jaar.

Studentenbal rijmt op toeval.

Een slordige vijftien jaren later heeft een bevriende familie ons uitgenodigd op een drink, samen met hun niet norse (alhoewel?) maar Noorse buurman en zijn eega.

Van zodra ze toekomen, herken ik meteen in de echtgenote de dame aan wie ik destijds het eierwarmhoudertje schonk. Zij herkent mij totaal niet en herinnert zich in het geheel niets van mijn toenmalig royaal cadeau.