Al urenlang liep ik met mijn jerrycan door de Sahara, op zoek naar een benzinepomp.

Op een gegeven moment bereikte ik een oase. Het enige teken van leven was een boekwinkel, met de naam ‘Ulysses’ in blauwe letters boven de deur.

Geen kip te bekennen.
De deur stond open. Ik zag een koffie- en theeapparaat, maar daar moesten muntjes in en ik had alleen maar een pinpas en een creditcard bij me.
Ik pakte een boekje uit de doos ‘Gratis en voor niets.’ Het was een verzamelbundel met de beste moppen van Max Tailleur.
Buiten in een hangmat moest ik een paar keer zo hard lachen om die typische humor, dat een bedoeïenenkaravaan die door de woestijn trok, poolshoogte kwam nemen.

Bij een stadje honderd kilometer verderop werd ik afgezet en via veel omwegen belandde ik uiteindelijk weer in Nederland.

Humor kan ook levens redden, zeker weten.